Імена твої, Україно
Шрифт:
221
http://209.85.129.104/search?q=cache:GuYfnxYboh8J:www.strachocina.przemysl.
opoka.org.pl/parafia-kostarowce.html+Boles%C5%82aw+Trojdenowicz&hl=uk&ct=
clnk&cd=48&gl=ua
http://209.85.129.104/search?q=cache:5mRqp1Xve6kJ:www.strachocina.premysl.
opoka.org.pl/historia/dzieje.html+Boles%C5%82aw+Trojdenowicz&hl=uk&ct=clnk&cd=57&gl=ua
http://www.strachocina.przemysl.opoka.org.pl/historia/dzieje.html
Wladyslaw Henryk Piotrowski
Piotrowscy ze Strachociny w Ziemii Sanockiej
zewnetrznych, ktore pustoszyly kraj i dziesiatkowaly ludnosc. W roku 1323 na tron
halicki wstapil Boleslaw, syn Trojdena, ksiecia mazowieckiego (przyjal on imie Jerzy,
Jurij). Byl on szwagrem Kazimierza Wielkiego (zona jego byla Eufemia, corka wielkiego
ksiecia litewskiego Giedymina, jej siostra, Aldona, byla krolowa Polski, zona Kazimierza
Wielkiego). Boleslaw Jerzy zmarl bezpotomnie, otruty przez bojarow, w 1340 r., zapisujac
w testamencie swoje ksiestwo, za zgoda miejscowych bojarow, Kazimierzowi, krolowi
Polski. Kazimierz, realizujac testament, zajal tereny Rusi Halickiej, mimo sprzeciwu
Wegier i Litwy, w tym w pierwszej kolejnosci najdalej na zachod wysunieta Ziemie
Sanocka.
W. Marczak przytacza w swojej ksiazce opinie historykow ukrainskich (Zubrackiego
i Ladyzynskiego), wedlug ktorych ostatni ksiaze halicki Jerzy Trojdenowicz, w obawie o
swoje zycie (okazalo sie ze slusznie) usunal sie ze stolecznego Lwowa i pod koniec zycia
osiadl w Sanoku. Nadal on prawa miejskie miastu Sanok (w 1339r.) oraz zalozyl kilka wsi,
m.in. w dolinie Rozowego. Byly to Jurowce, ktore swoja nazwe wziely od imienia ksiecia
(ksiaze mial tutaj swoj dwor mysliwski do ktorego zjezdzal na polowania), Czertez, ktory
swoja nazwe wzial od ruskiego slowa «czerteznyki» tj. rzemieslnicy (tutaj ksiaze osadzil
rzemieslnikow obslugujacych dwor ksiazecy) oraz Kostarowce, ktore swoja nazwe wziely
od okreslenia «kostyhrowci» – gracze w kosci, komicy, artysci. Trudno powiedziec na ile
sa to hipotezy wiarygodne. Opracowania historykow (m.in. A. Fastnachta) okreslaja date
zalozenia Czerteza na rok 1339, podobnie jak Trepczy (jeszcze za czasow ksiazat ruskich),
pierwsza wzmianka o Kostarowcach pochodzi dopiero z 1390 r., a o Jurowcach z 1420 r.»
[41] Владислав Генріх Пйотровскі
Пйотровскі із Страцхоціни в Землі Саноцькій
«Час панування руських князів – це період безперервних внутрішніх і зовнішніх
воєн, які спустошували країну і винищували населення. 1323 року галицький трон
посів Болеслав, син Тройдена, мазовецького князя (прийняв ім’я Єжи, Юрій). Був
він свояком Великого Казимира (дружиною його була Евфемія, дочка великого князя
литовського Гедиміна, її сестра, Алдона, була королевою
Польщі, дружиною КазимираВеликого). Юрій Болеслав помер бездітним, отруєний боярами 1340 року, передаючи в
заповіті та за згодою місцевих бояр князівство польському королю Казимиру. Казимир,
виконуючи заповіт, зайняв землі Галицької Русі всупереч запереченням Угорщини і
Литви, простягнувши межі далі на Захід, на землю Саноцьку.
В. Марчак викладає у своїй книжці думки українських істориків (Жубрацького і
Ладижинського), згідно з якими останній галицький князь Єжи (Юрій) Тройденович,
222222
побоюючись за своє життя (виявилося, що слушно) покинув столичний Львів і під
кінець життя осів у Саноку. Надав він міські права місту Санок (1339 р.), а також
заклав кілька сіл, зокрема в долині Рожевого. Були це Юровці, які свою назву взяли
від імені князя (князь мав тут мисливську садибу, куди приїздив на полювання),
Чертеж, що походив від російського слова «чертежники», тобто ремісники (тут князь
поселив ремісників, які обслуговували княжу садибу), а також Костаровце, які свою
назву перейняли від визначення «костихровці» – гравці в кості, коміки, митці. Важко
сказати наскільки достовірними є ці гіпотези. Праці істориків (зокрема А. Фастнахта)
визначають дату закладення Чертежа 1339 роком, подібно як Трепчи (ще за часів
руських князів), перша згадка про Костаровчі датується 1390 роком, а про Юровці
– з 1420 року. У деяких працях ці дати подаються як дати заснування села».
[42] http://www.nonpossumus.pl/biblioteka/feliks_koneczny/panstwo/VIII.php
Feliks Koneczny – «Panstwo i prawo w cywilizacji lacinskiej»:
«Po wielkich najazdach tatarskich, za czasow cesarstwa lacinskiego, kiedy nawet
niekiedy nie bylo patriarchy i nikt nie troszczyl sie o losy cerkiewne Rusi, wtedy
reorganizatorem metropolii «Kijowa i wszystkiej Rusi» stal sie Cyryl, b., kanclerz Daniela
halickiego. Pochodzil on z bojarow ziemskich z ziemi «Lachow», a zatem byl Lachem
prawoslawnym. Kiedy zas potem ziemia ta wraca na stale do Piastow, pierwszy z nich,
Boleslaw Trojdenowicz przechodzi na prawoslawie, przyjmujac imie Jerzego; drugi
z kolei Kazimierz Wielki organizuje hierarchie prawoslawna, czyniac to nawet wbrew
papiezowi».
[42] Конечни Фелікс, «Держава і право в латинській цивілізації»
«Після великого татарського нашестя, за часів латинського імператорства,
коли навіть іноді не було патріарха й ніхто не піклувався про долю церковної Русі,
реорганізатором митрополії Київської і всієї Русі став Кирило, канцлер Данила
Галицького. Походив він із земських бояр із землі «Ляхів», а отже, був православним
ляхом. Коли ж потім цю землю повернули Пястам, перший з них, Болеслав