?АЁТ ?ОИДАЛАРИ
Шрифт:
Учинчидан, сен мазкур тажриба ватида ўзинг аингда, ўз фикрлашинг ва аёт тарзинг аида жуда кўп янги нарсаларни билиб оласан.
аммага ижобий фикрлашнинг кучи аида биладигандек туюлади, аммо аётдан нолиш ва норозилик нимагадир камаймаяпти.
Сен ам бу тажрибани ўзингда синаб кўрармидинг?
Сўра, аммо шафат ўйотишга аракат илма
Агар сенга бирор нарса керак бўлса, у олда шунчаки сўраб кўр, аммо еч ачон рам-шават ўйотишга аракат илма.
Шикоят илма ва сўрама. Таклиф ил.
Ўз муаммо ва омадсизликларинг
Ишонма, ўрма, сўрама. Таклиф ил.
Ўзингга-ўзинг адвокат бўл
Айбловчи ам эмас, ораловчи ам эмас, балки имоячи бўл. Бу аёвсиз дунёда еч ким сенинг ёнингни олмайди ва камчиликларингни бартараф илмайди. Сен ўз хавфсизлигинг ва обрў-эътиборинг учун ўзинг жавоб берасан. Сен маломатлар ва нафратлардан ўзингни-ўзинг имоя илишинг керак.
Сиёсатчиларга ишонма
Сиёсатчиларга ишонма, яъни баъзида улар орасида ам ахмолар ёки виждонсизлар учраб тургани учун эмас, балки уларнинг иш кўлами кенглиги учун ам, чунки ораларидан энг яхшилари ам ўзларига юклатиладиган амма ишни тўли бажара олмайдилар. Улар ижтимоий мушкул аволни бир оз юмшатишлари мумкин, аммо уни таг-туби билан йўота олишмайди. Улар томонидан яхшиланган олат анчалик сезиларли бўлмасин, бир дона бўлса ам, бу яхшиликдан наф олмаган одамлар ар доим топилади. Масалан сен.
Мўжизани кутиш
Мана кўрасиз, эртага аммаси бутунлай бошача бўлади. аёт меварида нимадир ўзгаради ва атрофимизда алвон атиргуллари бар урган гўзал бо пайдо бўлади. Фаат бугун эмас. Аммо тез орада, жуда тез орада. Ўта тез даражада эмас, аммо албатта бўлади.
Агар шу каби боимиз бўлишини истасак, уни яратишимиз лозимлиги мияга негадир еч келмайди.
Умиднинг зарари ва умидсизликнинг фойдаси аида
Умид – алати нарса. У аракатларингни фалажлаб ўяди, у мўъжизани, яъни четдан келадиган мўжизани кутишга ундайди. У сенда атъиятсизлик ва сустликни тудиради.
У сенга амма нарсани яхши илиб кўрсатади. аиий аёт ўзининг асосли сўзини айтганда, исоб-китобларинг ўзини оламаганда – умидсизлик келади. Умидсизлик – бу нореал кутишлар натижаси. Шу сабабли, бу сенга ёиш ёки ёмаслигидан атъий назар, аётни, аслида андай бўлса шундай абул илиш керак.
еч кимдан ва еч аердан ёрдам кутма, еч ким ёрдамга келмайди. Кўпчилик ваъда беради – аммо, еч ким чин кўнгилдан ёрдам бермайди. Ўзингга фаат ўзинг ёрдам бера оласан. Сенга еч ким ёрдам беришга мажбур ам эмас. Буни тушуниб ет ва четдан ёрдам олиш умидидан умидингни уз. Агар ўзингга ўзинг ёрдам бермасанг, у олда ким?
Худонинг бизга умидсизликни жўнатишдан масади – бизни ўлдириш эмас, балки ботинимизда янги аёт ўйотишдир.
Умид ўлади – Масад туилади!
Мана шуни аиий Эркинлик дейдилар! Бу Эркинлик ва Мустаилликка эга бўлишинг учун ботинингда чуур яширилган Буюк увватни очиб беради.
Эркинлик ва Мустаиллик
Ахир сен албингнинг туб-тубида айнан шуни истамайсанми?! Бу сенинг асосий адриятинг-ку!
Сен
аттоки пулни ам хохламайсан. Пул – бу эркинлик ва мустаилликка эришиш учун восита.Кучланишнинг баоси аида
Кунлардан бир кун пилланинг юзида кичкина тириш пайдо бўлди, шу ердан тасодифан ўтиб кетаётган одам бу кичкина ёридан капалак чиишга уринаётганини соатлаб туриб кузатди. Анча ват ўтди, капалак ўз аракатларини тўхтатгандаек бўлди, тириш эса ам ўша-ўша кичкина олда эди. Капалак ўлдан келган амма нарсани илди шекилли, гўёки боша ортича нарсага унда орти куч олмагандек туюлди.
Шунда одам капалакка ёрдам бергиси келди, у кичкина чопини олиб, пиллани кесди. Капалак дарол чиди. Аммо унинг танаси заиф ва кучсиз эди, нозик анотлари арир бўлиб, зўра имирларди.
Одам капалакнинг анотлари адемай кучга тўлиб ёйилади ва учиб кетади деб ўйлаганча кузатишда давом этди. Аммо еч нарса бўлмади!
Капалак умрининг олган исмини заиф танасини, ёйилмаган анотларини судраб ўтказди. У барибир уча олмади.
Нима учун бундай бўлди? Чунки танасидаги суюлик анотларига ўтиши ва уча олиши учун капалакка пилланинг тор тиришидан чиишга сарфланадиган куч керак эди. Буни одам тушунмади.
аёт капалак учиши ва ривожланиши учун бу обини ийинчилик билан тарк этишга мажбур илганди.
Баъзида аётда бизга айнан кучланиш керак бўлади. Агар умуман ийинчиликларсиз яшаганимизда, насибамиздан бебара олардик. озиргидек кучли бўла олмасдик. еч ачон парвоз завини туймасдик.
Аслида сен ёлизсан
Дўстларим менга ёрдам беришади деб ўйлаш – катта гумролик. Асло бундай эмас, буни англа ва тушун. Биз дўстларимиз деб атайдиган кишилар ам бизга ўхшаш одамлар ва уларнинг ам ўз муаммолари бор.
Сен олдингга аракат илишда давом этаркансан, улардан кўпчилиги ўтмишда олиб кетади…
Дўстлик, муносиблари жуда кам бўлган кишилар билан аиий дўстлик – тиришоликни талаб илади. Агар дўстлик ташлаб ўйилса – у сўлади. Дўстларингни эсла, дўстларингни сев, дўстларингни адрла. Уларнинг хатоларига кўзингни юм. Аммо, фаат ўзингга ишон.
Ёлиз парвоз илишдан ўрма: барчамиз бу Оламда ёлизлигимизни эсда тут. Сен бир ўзинг дунёга келгансан ва бир ўзинг дунёдан кетасан.
Феълинг анчалик кучли бўлса, аиий дўстлар шунча камро бўлади.
ўйиб юборишни ўрган
аётинг давомида кўплаб кишиларни учратишингга тўри келди. Сен ар доим ёнимда бўлади деб исоблаган дўстни ам учратдинг, аммо сўнгра нимадир юз берди ва йўлларингиз бир умрга ажралиб кетди. аётинг йўлида сен билан охиригача боришга одир бўлмаган ёки буни истамайдиган одамлар учрайди – бу аслида унчалик ёмон эмас. аёт – бу турли воеаларнинг кетма-кетлиги бўлиб, баъзан бир-бирларини кесиб ўтишлари билан ам мафтункор. Баъзида йўлимизда аёти тарихи бизники билан охирига адар чатишиб кетган одамлар учрайди, баъзида эса улар аёт китобимизнинг бор-йўи бир-икки боби давомида биз билан бирга бўлишади. Ушбу бобнинг ниоясига етганини тушуниш ва янги варани очишга куч топиш учун аиатан ам жасур одам бўлиш керак. Мард бўл. Биров билан видолашганда айурма, чунки ар бир хайрлашув ортидан янги дийдорлашув келади.