Чтение онлайн

ЖАНРЫ

История Византийской империи. Том 1
Шрифт:

5 Bruns und Sachau. Syrisch-Romisches Rechtsbuch. Leipzig, 1880; Sachau. Syrische Rechtsbucher. Berlin, 1907–1908. I, 11.

6 Первоначальный перевод и толкование этого места в издании Brunns und Sachau (§ 121. S. 37) подверглись некоторым дополнительным объяснениям в новом издании: Sachau. Syrische Rechtsbucher. S. 135.

7 Marquardt. Romische Staatsverwaltung. II. S. 237.

8 Подробности

в моей статье: Следы писцовых книг в Византии//В «Журн. Мин. Нар. Просвещения». Янв. 1884.

9 Novella CLI1 (128). Р. 276.

10 , —чтение второго термина весьма сомнительно.

11 Nov. XXI (17). P. 137.

12 Nov. XXI. A. 535. P. 145: , —это место допускает разные толкования. Очевидно, речь идет об .

13 Zachariae a Lingenthal. Geschichte des griechisch-romischen Rechts. III. Aufl. S. 229 squ.

14 Выражения и не могут считаться разъясненными. Nov. CLII. Р. 279.

15 Панченко Б. А. О «Тайной истории» Прокопия. С. 140–143.

16 Zachariae. Op. cit. S. 232.

17 Общее значение вопроса оценено, между прочим, в статье г. Бороздина, помещенной в журнале «Термес», № 4 и 5 за 1909 г.

18 Самое капитальное сочинение: Mitteis. Zur Geschichte der Erb-Pacht im Alterthum//Abhandl. Sachs. Ges. der Wissensch. XX. Leipzig, 1901; Pauly. Real-Ekcyclop. V, 2. S. 2514; Энциклопедич. словарь Брокгауз-Ефрон. Т. 80. Ст. 785.

19 Novella XV (7). P. 75.

20 Ibid. P. 85: & \…

21Nov. CXLVI1I (120). . 246.

22 Ibid. . 247: .

Сноски к главе X

1 Gfrorer. Byzantinische Geschichten. II. S. 361–362.

2 Acta Sanctorum. Octobris. T. IV. Miracula.

3 § 166: , . Acta SS. § 169; Tougard. § 46. Acta SS., § 177; Tougard. Acta SS., § 180; Tougard § 52. §35.

Acta SS. Oct. IV. § 185. P. 173; Tougard. § 65. P. 148. Tougard. §76.

9 Ibid. § 110.

10 Erben. Regesta. № 1; Migne. Patrol. Lat., LXXVII. Col. 1092: De Sclavorum gente, quae vobis valde imminet, affligor vehementer et conturbor; affligor in his, quae iam in vobis patior, conturbor quia per Istriae aditum iam Italiam intrare coeperunt.

11 Theophanes. Ed. de Boor. P. 300: ' ' " .— Общественный факт, что авары воевали вместе со славянами.

12 Pauli Diac. IV. 40: Hoc anno Sclavi Histriam interfectis militibus la-crimabiliter depraedati sunt.

13 Isidori Hispalensis episcopi Chronicon//Migne. Patr. Lat. LXXXIII. Col. 1056: Heraclius quintum agit imperii annum. Cuius initio Sclavi Graeciam Romanis tulerunt, Persae Syfiam et Aegyptum.

14 Eand. Anecdota Syriaca, Thomas presbyter. Vol. I. Eugduni Bat. 1862. P. 115: Slavi Cretam ceterasque insulas invasere.

15 Pauli Diaconi. Hist Eongobard. IV. P. 44//Mon. Germ. Hist., Scriptores rerum Eangob, et Ital., ed. Bethmann et Waitz. Hannov., 1878. P. 135: Venientes Sclavi cum multitudine navium non longe a civitate Seponto castra posuerunt.

16

В высшей степени пикантное место дают «Acta SS.», § 190: 9 ( , …

17 Schlumberger. Sigillographie de {'empire byzantin. P. 197–198.

18 Miracula. Eib. IE § 158.

19 Ibid.: " , , 9 … Ясно, что упомянутым в житии славянским племенам принадлежал морской берег в Македонии!

20 Tougard. §86. Р. 166.

21 -. 9 . V. . 72.

22 he ph. Chronogr. P. 561.

23 Echos d'Orient. № 77. Juillet 1909; Vailhe. Projet d'alliance turcobyzantine au VI s.

Сноски к главе XI

1 Finlay. History of Greece. I. 298.

2 Acta Sanct. Octobris. IV. P. 132.

3 Theophilacti Simocattae. Ed. Bonnae. P. 36.

4 Finlay. I. 298.

5 Theophanis. Chronogr. 251, 25: , .

6 Theoph . 267, 32: ' .

7 Ibid., 233: ^ , 9 …

8 Ibid.: .

9Ibid., 254, 5.

10 Ibid., 254, 6: .

11 Ibid., 279, 17.

12 Ibid., 279, 18–19.

13 Ibid., 278, 33: 89

.

14 Ibid., 280, 7.

15 Theoph. Ed. de Boor. P. 282–288.

16 Theophyl. Hist. VIII, 7. P. 327, 15.

17 Theophyl. VIII. 7. P. 327, 12: 9.

18 Finlay. History of Greece 1 , 302; В u г у . A History of later roman empire. 1 1, 86.

19 Ed. de Boor. P. 280.

20 Theoph. 287, 7: (т. е. Фоку) .

21 Ibid. VI, 2. P. 243–244.

22 Chronicon paschale. P. 699: .

Поделиться с друзьями: