Miesassargs

«Stulbais mulkis, sedies un nespid…» nonurdeja Buzikins, kurs nebija pieradis vadit para sarunas, bet Alina pat nepagriezas no skanas.

«Vins ir tik karsts,» vina iekikinaja tiesi paradniekam seja, tad peksni iemeta plaukstu zem galda un saspieda vina roku ar terauda rokturi. Nelielais vesums parvertas ledainos sviedros, un peksna kustiba satricinaja visus klatesosos. Sana satvera stobru, paversdama to pret arzemju sargiem. Viens no viniem metas preti savam prieksniekam, tacu, izdzirdot drosibas sledzenes klikski, nekavejoties apstajas. Otra Sanja gudri nonema kolektoru aiz muguras un neciena iespieda vinu siena ar visu savu svaru

Конец ознакомительного фрагмента.