Нябожчыкава люстра (на белорусском языке)

Твар Рут пасвятлеў.

– О, я разумею. Ведаеце, напэўна, гэта жахлiва, але мне нават шкада гэтай беднай жанчыны. Урэшце, яна згадзiлася хутчэй сама прызнацца, чым дазволiць арыштаваць мяне, - цi, ва ўсякiм разе, так яна думала. Гэта нават даволi высакародна. Страшна падумаць што яна стане перад судом як забойца.

Пуаро мякка сказаў:

– Не хвалюйцеся. Да гэтага не дойдзе. Доктар гаворыць, што ў яе вельмi кепска з сэрцам. Не шмат тыдняў яна пражыве.

– Добра, што будзе так.
– Рут сарвала восеньскi крокус i бестурботна прытулiла яго да шчакi.

– Бедная жанчына, i чаму яна гэта зрабiла...