Отчаяние (на каз.яз.)
Шрифт:
Слтанны айтып отыраны шынды еді. аза еліні Россия патшалыыны арамаында болуына крделі ебек істеп жрген Тевкелев осыдан бір жыл брын ана Сырты істер коллегиясына жолдаан хатында: «ырыз-айса жрты трізді алма пен башрт халытарыны да сана-сезімі тмен. Брі де таы жне тере ойламайтын елдер… Егерде лдеалай біреуі Россия патшалыына арсы бас ктерер болса, алан екеуін оан арсы пайдалану керек. Мндай жадайда біз айыпты емеспіз, бізді ят-арымыз ашан да болса таза алады» деген.
Россия патшалыы бл елдерге арсы зіні отарлау саясатыны бар дісін пайдалана білді. Соны ішінде атам заманнан келе жатан кне дісі «бір лтты бір лта айдап салып, бліп алып билеуді
— з билігі з олынан кеткен со, бізді орыс басара ма, жоар бас- ара ма, брібір емес пе? — деді Бара слтан айтадан срланып.
— онтайшы басып алан жеріні адамдарын тегіс ырып-жойып, тек лі жандарды ана басарысы келеді.
— Орыстар ше?
— Бгінге дейін орыс саудагерлері бізді жерімізге тек керуендерімен ана келіп жатыр.
— Соынан солдаттары келгенде не болма?..
— Оны уаытында крерміз. — білайыр таы Церен-Доржиа арады. — «орау асырдан грі арыстана жем болан жасы» деген мтел бар.
— Ендеше, ол арыстаны бізді неге орамайды?
— Істеп отыран астыымыз аз ба?
— андай астыымызды айтасы?
— аза жерінен Ташкент, Хиуа, Бхара арай аттанан орысты бір керуенін тонамай, сау ткіздік пе? Сйтіп отырып, орыс патшасына алай оран бол дей аламыз?..
білайыр ханны бл айтып отыраны да шынды еді. Бір мы жеті жз отыз екінші жылы, полковник Гарбер басаран жзге таяу жауынгер ораушысы бар, орысты Хиуа мен Бхара бара жатан сауда керуені Астрахань атырабында тоналан-ды. Орыс саудагерлерінен тек Гарберді зі мен бірнеше солдаты ана аман-есен тылан. ткен жылы, майор Миллер басаран, Орынбордан Ташкентке бара жатан дл осындай орыс керуені таы тоналды. Мндай жадайлар Ертіс, Есіл бойларында да жиі кездесе бастаан.
білайыр осыларды Бараты бетіне дейі салы етіп отыр.
— Орыс керуендерін ткізсе, елімізге бейбітшілік пен уаныш орнайды дейсі ой, білайыр хан. — Бара сзі енді ттыа шыты. — Бны бекер. Айтайын дегенім кп еді, біра орда сенікі…
— Айт! Айт! — деді білайыр мысылдай. — Айтарыды айтып жрсі ой, бтен жер ме, мені ордам ба, саан брібір емес пе?
— Онда тыда! — деді креденіп кеткен Бара. — білайыр хан, сен елімізге тынышты емес, бліншілік келгелі отырсы!
— Мен бліншілік келмей трып-а, аза жері Жоар онтайшысы ыран жртты сйегіне толан жо па?
Бараты кенет ерні кезеріп, кзі шын ата алды.
— білайыр хан, сен зіні амы емес, халыны амын ойлайды екенсі ой! — Бара білайырды тамаынан ала тскісі келгендей шарт жгініп отыра алды. Церен-Доржи да тайпы табан етігіні онышындаы пышаына олын созды. — Кне айт, айтшы шыныды?!
Бара слтанны оыс имылынан білайыр ханны беті блк еткен де жо. Сол сазаран алпында селт етпей отыра берді. Тек есік алдында тас мсін секілді озалмай тран ос кзетшіге кзіні иыын аударып еді, екеуі бірдей олдарындаы садатарын Бара пен Церен-Доржиа кезеніп тра алды.
— Жо, білайыр хан, — деді Бара слтан, ашудан креденіп кеткен бетіні ызары тарамай, — сен Ор бекінісін орыс патшасына брімізді матап беріп, тек з басыды жоарылату шін салып отырсы!
— Мені орнымда зі¦ болса айтер еді, Бара слтан?
Жылан мен мысы арбасуындай, А Орда ішін бір суы ызар биледі. Ашулы Бара таы сйлемек болып келе жатыр еді, баанадан бері жман аузын ашпай отыран Бгенбай батыр жартас стіне онан бркіттей омданып, са ете алды.
— й, білайыр хан!
й, Бара слтан! — деді сол олын жоары ктеріп, — хан мен слтан зара ырысып жатырсыдар. Сонда ара халы бізді неге шаырдыдар? Соларыды айтыдаршы!— И, соны естілік, — деді Тайман батыр да срланып.
— И, и, сйле! Сйле! — деді білайыр з айыбын мойнына аландай, Бгенбайды халы арасында андай адыры бар екені есіне енді тскен болуы керек, ол батыр сзін бар ыыласымен тыдама сыай крсетті.
Бгенбай ат арасына ерте онан батыр еді. Осыдан он бес жыл брын зі ргеніш жата жорыта жргенде, жоарды бір аламан жасаы аулын шауып, атын-баласын найзалап лтіріп кеткен. Содан бері Бгенбай ер стінен тскен емес. Еліні жат жауларыменен сан айасты. Жне немі жеіп жрді. Бл кнде атаы алты алаша аян болып, даыны ктерілгені соншалы, тіпті бл істемеген ерлікті де аза бан тады. Бгенбай аыза айналды. Халыны осыншама рметі мен зіні жеке басыны батырлыы арасында, ол жоар шапыншылыы кезінде аза еліні жауына арсы жалау етіп ктерген ксемдеріні бірі болды. андай хан болсын, слтан болсын, Бгенбаймен аылдаспай майдана шыпайтын кйге жеткен.
— И, сйле, Бгенбай батыр! — деді Бара слтан да.
— Сйле деседер, сйлелік, — деді Бгенбай ішке тнан ызасы мен уайымын зер басып, — біз хан емеспіз халыты билейтін. Ал халыты аны тгілетін жерде жалыз ана хандар сйлеп оймаса керек-ті. Маан салсадар, орыс бекіністеріні маында жрта ауіпсіздеу екені рас. Сол себептен де Жоар сойылынан пана іздеген кп ауыл, орыс шекарасына таяу кшіп барды емес пе? рине, ол арада ара халыты басына блендей жасылы орнап жатан жо. Сйтсе де халы деген Сейхн дариядаы балы трізді аупі аздау тередікті іздейді. Орыс шекарасына да сол шін таяу онып жатыр. — Ол енді Бараа арады. — Ел мына сені жаындарынан алыстау жерде ттінін ттетіп, малын баып, асын тыныш ішкісі келеді.
Дл осы стте А Орданы есігі ашылып, йге бкіл Кіші жзге аты шыан йгілі слу, білайырды кіші тоалы Нрбике кербез кірді. Са бойлы, тобылы кре, млдіреген араат кздерінде адамны жрегін шлдетер ашымы бір шын бар. Басына киген алтын зерлі сукелесі, стіндегі белі ыналан алтын оалы мауыты амзолы клекеде жанан шо трізді. Ырала басан р адымында, жмырланып, тола бастаан сымбатты дене бітімінде бір ерекше сиыр ялаандай, йдегі еркектерді кзін бірден зіне аударып кетті. Ашулы сздер ызарымен кгірт тартан а боз йді іші кенет кн сулесі тскендей жадырап сала берді.
— Мырзалар, она йге жріп дм татыыздар, — деді ол, ралай кзінен суле тге, оыр даусын сндене созып.
Нрбикені кген кздеріндегі ызыы мол бір пия сыр жар етіп Бараты бетіне тгіле тсті де кенет біреу рлеп жіберген шамдай сне алды. Енді ол кзін тменірек отыран ос батыра аударан. Бгенбай мен Тайман батырды жздері де тобылыны ып-ызыл шоына тосыландай лденеге балбырап, ызарып кетті. Нрбике слу тнде крген ттті тсі есіне тскендей аырын жымы етті. Енді ол жаудыраан араат кздерінен махаббат кн шуаындай сем бір жылылы тгіп, слу тоалды кіргеніне мн бермей отыран Бараа айта брылды.
— Слтан айным, дм татыыздар деп трмын ой, — деді еркелене н атып.
— Бйыран дм болса татармыз, — деді Бара, жасы отыз беске келіп алса да лі де жас ыздай сыладаан тоалды ажарына немрайды кз тастап. — Алдыменен мына хан таындаы жбайыызды аылына анып алуа мрсат берііз.
Бкіл алты алашты стандыран кркіне Бараты назар салмаанына Нрбике ханым шамданып алды:
— Аыла шлдеп келсеіз, онда сусыныызды бден андырып алыыз, — деп мысылмен клімсіреді де брала басып шыып кетті. Ерке тоалыны айтанын екі етіп крмеген білайыр: