Фаўст
Шрифт:
Марта
Я ўжо вам аддзячу!Мефістофель
А ці паненку тут убачу?.. Ён хлопец бравы, а з манер Галантны рыцар, кавалер.Маргарыта
Пачырванею. Ах, ну што вы!Мефістофель
Трымайце нораў! І нахмурце бровы!Марта
Сягоння мы, як сонца сядзе, Чакаць васВуліца{59}
Фаўст. Мефістофель.
Фаўст
Ну што? Якія ў вас навіны?Мефістофель
Во! як палае наш герой! Лічыце Грэтхен загадзя сваёй. Мы ў садзе ў Марты сёння быць павінны. А Марта — зводніца і скнара, Сказаць па праўдзе — чорту пара.Фаўст
Выдатна!Мефістофель
Патрабуе платы Марта.Фаўст
Яна любой падзякі варта.Мефістофель
Мы прысягнуць павінны, я і вы, Што муж няшчаснай — нежывы І пахаваны ў Падуі ў саборы.Фаўст
У Падую? Дарога зноў, турботы, зборы?Мефістофель
Sancta simplicitas{60}! Дзівак! Мы можам сведчыць проста так!Фаўст
Я вам не хлус!Мефістофель
Змагар за праўду! Мо ніколі Вы людзям глупства не малолі? Хіба пра бога, рух свяціл, планет, Пра чалавека і яго духоўны свет Не гаварылі смела і глыбока З апломбам знаўцы і прарока? Але ж сабе прызнайцеся хаця, Што тайны сэнс і змест жыцця Вядомы вам, мой друг упарты, Не больш, чым доля мужа Марты.Фаўст
Не бачыў век такога я сафіста.Мефістофель
І ў чорта інтэлект узрос. Магу быць пэўны, што за нос Паводзіш Грэтхен, урачыста Ёй будзеш клясціся ў каханні, Спяваць ёй будзеш на світанні.Фаўст
Ад сэрца, шчыра.Мефістофель
Не смяшы! Пачнеш трубіць пра вобраз мілы, Пра вернасць сэрцаў да магілы — І гэта шчыра, ад душы?Фаўст
Пакінь! Скажу адно я — вер не вер: Калі ўсяму, што ў сэрцы маю, Я назвы правільнай не знаю, Калі дапытліва цяпер У белы свет іду блукаць, Каб словы ісціны шукаць, Калі агонь, якім палаю, Бясконцым, вечным называю,— Дык хіба ж гэта — прыдур, бзік?Мефістофель
Па-мойму — так!Фаўст
Нашто надсаджваць грудзі! Той, у каго даўгі язык І хто дурыць лаўчэй прывык,— Той — слушны будзе. Хадзем! Здаюся моўчкі сатане, Бо так выгоды болей мне!Сад{61}
Маргарыта пад руку з Фаўстам, Марта з Мефістофелем — прагульваюцца.
Маргарыта
Пан з далікатнасці гатовы Да буднай знізіцца размовы. Павандравалі вы па свеце шмат, І ў вас жыццёвы вопыт за плячыма,— Ці ж можа простая дзяўчына Патрапіць вам у акурат?Фаўст
Ад мудрасці зямной мне горка — Чаруе толькі позірк твой, гаворка…(Цалуе ёй у руку.)
Маргарыта
Як можна цалаваць руку, Шурпатую ад хатняй працы, Бо я ж гатую, мыю, тку — Усё раблю, што скажа маці.Праходзяць.
Марта
Дык пан заўсёды на калёсах?Мефістофель
Што зробіш, лёсу я не ўладца! З тугой бярэш у рукі посах, А так хацелася б застацца.Марта
Калі ты малады, то добра ўсяк: І пасядзець, і ў свеце пабадзяцца. А пераспелы халасцяк, Самотнік горкі без апоры — Ён і памрэ ў галечы й горы!Мефістофель
Пра гэта й думаць цяжка, млосна!Марта
А вы падумайце, пакуль не позна.Праходзяць.
Маргарыта
Як той казаў: пайшоў — забыў імя. А вы пачцівы пан, лагодны, Разумны і высакародны — Навошта вам спатрэбілася я?Фаўст
Павер мне, мілая, што ўся асвета — То пустата адна і слепата.Маргарыта
Ну, што вы?Фаўст
Ах, нявіннасць, прастата — Сама сабе не ведае цаны, Бо, можа, лепшае на свеце — гэта Цнатлівая пакорнасць, без маны…Маргарыта
Ці ўспомніце мяне сяды-тады? А я запомню пана назаўжды.Фаўст
Вы, пэўна, часта на самоце?Поделиться с друзьями: