Sisterdark / Сястра-Цемра
Шрифт:
Строга: "Вы не адмаляеце факт забойства?"
Кунцэвч: "Не адмаляю. Мы знайшл х на гасцным двары каля Крушн. Яны спал, кал мы варвался да х у пакой. Мы выцягнул х з ложка, папярэдне прыклашы да х твара кавалк тканны, змочаныя хлараформе. Гэта была дэя Яромк. Потым мы аднесл х у фурманку. Яромка цягну Авельчанку, як бы у непрытомнасц, я нёс на руках Ядвгу. Пэна, карчмару гэта здалося падазроным. Ён выйша нам насустрач спыта: "Панове, мо вам дапамагчы?" Яромка адказа: "Яны п'яныя. Не трэба дапамог", карчмар адышося.
Строга: "Вы павезл х у сядзбу?"
Кунцэвч: "На лесапльню. Гэта таксама была прапанова Яромк. Ён сказа, што мы можам дасягнуць дзьвюх мэта адразу: пакараць распуснцу яе каханка той жа час адчынць Браму, прысвяцшы гэту ахвяру стоце".
Строга: " вы прынял яго прапанову?"
Кунцэвч: "У той момант я не здольны бы разважаць. Мной
Строга: "Як выглядае стота?"
Кунцэвч: "Як знявечаная плоць. Яна не мае вачэй, яе члены адсечаны, раны кроватачаць. Гэта зрабл з ёй Старыя Бог, якя кравал сусветам задога да Яхве. То была кара за дзёрзкасць. За тое, што стота з'ядала чужыя душы".
Строга: "Што вы зрабл з Ядвгай Авельчанкам?"
Кунцэвч: "Тое, што патрабава Рытуал. Абязвечыл х аблччы, а целы рассекл. Яны был жывыя падчас Рытуала, але пэна нчога не адчувал, бо хлараформ яшчэ дзейнча. Потым з дапамогай голема мы склал целы куфар, абвязал яго ланцугом кнул раку".
Строга: "Чаму менавта раку?"
Кунцэвч: "Некальк стадый было жо пройдзена -- стота паклкана, створаны тунэль. Ён праляга пад рэчышчам Овельк. Там, унзе. Як расколна часе прасторы. Чалавечая ахвяра мусла адчынць Браму. Кал мы кнул куфар у ваду, ён не адразу пайшо на дно, цячэнне падхапла яго панесла. Тады я адчу проста жывёльны жах, бо мне здалося, што рака прынясе яго напрост да сядзбы. Яромка таксама бы устрывожаны. "Схбл мы, пане, -- сказа ён.
– - Бачыце, стота не хоча прымаць ахвяру". Але спакваля куфар пача пагружацца ваду, пад самым мостам пайшо на дно. Ахвяра была прынята".
Зацемка: "Тут мы маем справу з дзвосным змяшэннем мро рэчаснасц. Адкнушы мстычны складнк, мы атрымаем "класчнае" забойства на глебе рэнасц. Наступны здзек над целам забтых таксама тлумачыцца проста -- гэта "звычайная" спроба схаваць сляды злачынства. Цалкам магчыма, што Яромка Ляпец прысутнча пры гэтым як садзельнк. Надзвычай цкава выглядае роля Чортава Моста. Паводле мясцовых падання, пан Ядвга скончыла жыццё самагубствам, кнушыся з моста вры Овельк. Гэта яскравы прыклад народнай нтуцы. Мы маем усе падставы меркаваць, што пад мостам знаходзцца магла двух чалавек. Куфар усё яшчэ там".
– - Ах ты ж, халера ясная...
– - выдыхнула я, адрываючыся ад раздруковак.
Мне зраблася па-сапраднаму жудасна. Увогуле мне падабалася чытаць гатычныя гсторы апавяданн жаха, але тут было ншае. Тут размова йшла аб рэальных людзях, аб злачынстве, якое было здзейснена рэчаснасц. Настанк свядома адмовся ад "мстычнага складнка", хаця гэтым якраз-тк была ся соль. Мстычны складнк тлумачы вельм многае. Я спомнла свае жахлвыя мро пра мост пра тое, што я звала "Пачварай". Два чалавек, страшна абязвечаныя раздраныя на кавалк кракадзлам з пашчам, падобным на плы. гэтыя ляманты пах мярцвячыны, якя пераследвал мяне сё дзяцнства. Значыць, гэта бы не вдзеж, не галюцынацыя. Там, пад мостам, ляжыць куфар з косткам, там адчынены дзверы ншасвет, стота стаць на парозе чакае свайго часу...
Я зрнула на гадзннк. Палова на чацвёртую. За акном панавала глухая цемра, у чорных шыбах адлюстровалася памяранцавае святло лямпы. У кватэры было цха, чулася тольк, як у трубах за сцяной шумць вада суседзя рыпяць маснцы. Кава кубку зусм астыла, я вылла яе ракавну паставла на плту кавярнк. Зварышы сабе свежай кавы, я вярнулася да раздруковак прымусла сябе дачытаць х да канца.
Пасля падвойнага забойства пан Кунцэвч раптам асты да занятка акультызмам не пажада працягваць свае эксперыменты. Ён зншчы "голема" хаце зншчыць манускрыпт таксама, ды Яромка не дазвол. Загадчык лесапльн абвясц, што будзе працягваць мстычныя пошук, ужо самастойна. Ён забра манускрыпт разам з перакладам, а заадно выцягну у пана Кунцэвча салдную суму грошай -- маля, яму патрэбны "фнансы" для акультных практыкавання. Альгерд Алегавч пазначы у зацемках, што тут, хутчэй за сё, меся на вазе просты шантаж патрабаванне платы за мачанне. Да забойства Яромк пан Кунцэвч не мае дачынення, падрабязнасц Яромкавай смерц яму невядомыя. Дзе цяпер знаходзцца манускрыпт, ён таксама не ведае. Грошы, якя выцыган у яго Яромка, ён не спрабава вярнуць. Ён чу, што грошы забрала Яромкава дава, у якой засталося трое дзяцей
на руках -- што ж, няхай будзе так. Пакаранне за забойства яго не страшыць, ён так ужо адной нагой магле. Да таго ж ва см свеце цяпер пануюць хаос бязладдзе, а гэта значыць, што Старыя Баг вяртаюцца, надышла апошняя эпоха чалавецтва, жо не мае сэнсу аб чымсьц шкадаваць.Скончышы чытанне, я патушыла святло, цха, каб не абудзць маму, прайшла пакой, не распранушыся залезла ложак ляжала, уперышыся цемру, пакуль не зазвне будзльнк.
– ----------------
* Рэчыва пад назвай 'Внум Сабац' (Vinum Sabbati) згадваецца мстычным апавяданн валйскага псьменнка Артура Мэйчэна (Arthur Machen) 'The Novel of the White Powder'.
18. Фэст
шо апошн тыдзень снежня, а надвор'е не палепшала н на калва -- сё тыя ж шэрыя прыцемк, туман цеплаватая гнлая мокрадзь. Аднак настрой у местачкоца бы прызняты, весь горад рыхтавася да навагоднх свята.
Шыбы дамо застракацел папяровым сняжынкам снегавчкам, намаляваным гуашшу, а вечары вокнах кватэр мргал спыхвал рознакаляровыя дыёдныя грлянды. Втрыны магазна стал нагадваць скарбонку разрэзе -- чаго-чаго там тольк не было, ад шкляных пацерак папяровых грлянда да багата браных пластыкавых ялнак манументальных Дзядо Мароза з пап'е-машэ. Усё гэта хараство патанала гурбах ватовага снегу зхацела ад блскавак мшуры.
На старой плошчы перад будынкам адмнстрацы сталявал навагоднюю елку павесл святочныя люмнацы. Тут жа на брукаванцы раскнуся Навагодн Крмаш -- шапк Беллегпрому Грамадхарчу, аздобленыя стыл тутэйшай трэш-эклектык. На прылаках побач з "агульнаерапейскм" ялнкам, лхтарыкам Санта Клаусам красавался страшнаватыя ляльк з саломы тэкстылю, якм пазайздросцл бы адэпты культа вуду, антропаморфныя чучалы жывёл у нацыянальных строях, якя быццам мкнулся абудзць у мнаках спажывецкя рэфлексы, працягваючы м грлянды сассак кошык з кумпякам шпкачкам. Асаблва каларытна выглядала каровна галава завушнцах какошнку, якая прыгожвала гандлёвую кропку малаказавода, а таксама дзве свныя тушы каля шапка мясакамбната, убраныя Дзедам Марозам Снягуркай. Кал б гэта бачы чалавек непадрыхтаваны, ён напэна падума бы, што Овельск захапла секта сатанста, на плошчы ладзцца нейк блюзнерск фэст з рытуальным лялькам ахвярным жывёлам*.
На плошчы разгарнул таксама крмаш навагоднх елак, але мы з мамай не збрался марнаваць на х грошы. У парку ля сядзбы я наламала яловых галнак, мы паставл х у трохлтровы слок аздобл шкляным шарыкам блскучым "дожджыкам". Атрымалася прыстойна, кватэры запахла глцай. Дзень напярэдадн Новага года, дзякуй Богу, прайшо у мры згодзе, мы з мамай неяк прымудрылся не пасварыцца. Разам мы завхался на кухн, рыхтуючы святочны стол -- але, селядзец "пад шубай", батон са шпротам цытрынай мяса, запечанае з сырам цыбуляй. Увечары да нас у госц прыпёрся Франц-Адамыч. Я здагадалася, што ён адмыслова прыйшо, каб пазнаёмцца са мной. Пэна, у х з мамай усё было вельм сур'ёзна. Адамыч прынёс нам падарунк -- маме салодк лкёр нейк парфум, мне набор бельгйскх шакаладак (прывезеных, вядома, не з Бельг, а з якога-небудзь гомельскага гпермаркета) пачак ванльнай кавы. Выведа мае густы, хтрун. Падарунк мяне залагодзл, я вырашыла, што гэты Адамыч, у прынцыпе, не так жо паганы. Ладны мужычок трох за сорак, падобны да савецкага нжынера-супрацонка НД: вусы, акуляры, акуратны прабор, гарнтур "з голачк". Таксама мне спадабалася, што ён бы давол падцягнуты не ме пуза. Адамыч пахвался, што тройчы на тыдзень робць прабежк любое надвор'е цягае гантэл, трэнруецца. Натуральна, ён не курыць амаль не жывае алкаголю. Карацей кажучы, золата, а не мужык, проста дзва, што былая жонка ад яго збегла. Цяпер яна жыве дзесьц Гомел разам з сынам-падлеткам, з якм Франц-Адамыч бачыцца па выходных.
Вечар прайшо спакойна. У куце плявузга тэлевзар, мы сядзел за сталом пл шампань, закусваючы але. дыля. Мама паглядала на мяне з асцярогай, пэна, баялася, што я пачну хамць Адамычу, закачу скандал сё такое ншае. Дарма турбавалася. Не было мяне намеру лаяцца. Новы год я любла не хацела паскудзць сабе свята. А адзнаццатай я стала з-за стала пачала збрацца. Мы з Цмкам дамовлся сустрэць Новы год на плошчы. Мэр Овельска спадар Хлябцо паабяца местачкоцам канцэрт зорак Ерабачання танцы да рання. Па-багатаму. Фейерверка у праграме не было, але любым выпадку усе прыйдуць са свам петардам, так што агнявое шоу будзе.